Niezależnie od wieku w każdym miejscu na skórze mogą się pojawiać różnego rodzaju zmiany.
Często stanowią one jedynie problem estetyczny Pacjenta, czasami w wyniku podrażnienia powodują miejscowe stany zapalne lub rany. Mogą przybierać także postać groźnych zmian nowotworowych.
Zmiany skórne wywodzą się z różnych warstw oraz przydatków skóry i mogą być różnorodnego pochodzenia (neuro-, krwio- i limfogennego), co powoduje, że wyraźnie się różnią od siebie wielkością, kształtem i wyglądem.
Brodawki skórne
Do najczęściej występujących zmian - brodawek skórnych - zaliczamy brodawki wirusowe i łojotokowe.
Brodawki wirusowe wywołane zakażeniem wirusem HPV są popularnie nazywane kurzajkami.
Mogą mieć charakter brodawek zwykłych, płaskich, przejściowych i płciowych (kłykciny), różniących się nie tylko lokalizacją i wyglądem, lecz także rodzajem postaci wirusa je wywołującego. Brodawki łojotokowe to łagodne nowotwory skóry, bez skłonności do przemiany rakowej.
Często występują jako zmiany mnogie i pojawiają się wraz z wiekiem Pacjenta. Postacie powiększające się i uwypuklone są narażone na uszkodzenia mechaniczne, powodujące stany zapalne i powstawanie drobnych ran.
Włókniaki twarde
Rzadziej występującymi zmianami skórnymi są włókniaki twarde (histiocytoma). Zwykle pojawiają się w miejscach drobnych urazów skóry (skaleczenia, użądlenia) lub po zapaleniu mieszka włosowego. Włókniaki miękkie są nowotworami łagodnymi o charakterze wrodzonym, choć częstotliwość ich pojawiania się wzrasta wraz z wiekiem. Naczyniaki z kolei to zmiany związane z rozrostem komórek ścian naczyń krwionośnych skóry w postaci rubinowej - małych zaczerwienionych punktów na skórze. Odciski, nagniotki i modzele skórne to zmiany występujące głównie na skórze stóp, powstające na skutek przewlekłego drażnienia.
Zmiany barwnikowe
Kolejnym rodzajem zmian są znamiona barwnikowe zbudowane z komórek barwnikowych skóry, które dzielimy na zwykłe i atypowe (dysplastyczne). Zwykłe, występujące przeważnie od urodzenia, nie wykazują tendencji do rozwoju czerniaka, w przeciwieństwie do znamion nabytych i atypowych. Te wymagają ochrony przeciwsłonecznej i stałej obserwacji lekarskiej co 6-12 miesięcy.
Najbardziej złośliwą postacią raka skóry jest czerniak wywodzący się z melanocytów, charakteryzujący się szybkim wzrostem, przerzutami i niewielką podatnością na leczenie.
Kaszak
Cysta naskórkowa (łojowa lub zastoinowa)mieszków i gruczołów włosowych. Torbiele skórne powstają, gdy komórki płaskonabłonkowe skóry nie złuszczają się, lecz wnikają w skórę i zmieniają swą strukturę. Dzieje się to najczęściej w obszarze skóry, gdzie występują mniejsze mieszki włosowe i większe gruczoły łojowe, np. na skórze twarzy, szyi, górnej części pleców czy pachwin. Komórki naskórka tworzą ścianę kaszaka, po czym wydzielają do środka białka keratynowe, które tworzą gęstą, żółtą substancję.
Tłuszczak
Tłuszczak jest to skupisko komórek tłuszczowych otoczonych cienką włóknista torebką, zazwyczaj zlokalizowany jest on tuż pod skórą. Inaczej można powiedzieć, że tłuszczak jest łagodnym nowotworem zbudowanym z tkanki tłuszczowej. Jest on absolutnie niegroźny, bowiem nie zawiera w sobie złośliwych komórek rakowych. Zazwyczaj mamy do czynienia z tłuszczakami pod skórą, choć mogą również występować w narządach wewnętrznych, na przykład w przewodzie pokarmowym. Przeważnie mają kształt owalny lub podłużny i mogą być różnej wielkości – od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Tłuszczaki pojawiają się równie często u mężczyzn jak i u kobiet. Jeśli tłuszczak powstanie pod skórą, stosunkowo łatwo jest go rozpoznać. Jest niebolesnym, miękkim zgrubieniem, które daje się nieco przesuwać. Przeważnie występuje pojedynczo, ale zdarzają się też skupiska tłuszczaków.
Ze względu na ryzyko...
Należy zakładać, że każda zmiana skórna (znamię), z którą zaczyna się „coś dziać" - pojawia się swędzenie, zmienia się kolor, kształt, otoczenie - wymaga pilnej kontroli dermatologicznej.
Zmiany skórne rzadko wykazują skłonności do samoistnego ustępowania, a ze względu na ryzyko rozwoju raka należy okresowo dokonywać ich kontroli i kwalifikacji dermatologicznej (także badaniem dermatoskopowym), oceniając stan zagrożenia i dalsze postępowanie. W przypadku wskazań do ich usunięcia można dokonać tego na kilka sposobów: wycinając lub łyżeczkując chirurgicznie, niszcząc je wysoką (koagulacja, laser, fale radiowe) lub niską temperaturą (krioterapia) albo stosując miejscowo działające środki chemiczne.
Mocne strony wycięcia zmian skórnych/ podskórnych
Zalecenia po usunięciu zmian
Po wykonanym zabiegu należy: chronić leczony obszar skóry przed uciskiem i nawilżeniem, stosować się bezwględnie do zaleceń lekarza udzielonych po zabiegu (dezynfekcja rany, opatrunki, leki p/bólowe).
Powierzchnia nie powinna być moczona, natomiast blizna przez okres 6 miesięcy nie powinna być wystawiana na słońce.